زمان آن فرا رسیده است که مدیکر داروهای کاهش وزن را پوشش دهد

اگرچه قوانین دو حزبی برای ارائه پوشش مدیکر برای درمان های چاقی بیش از یک دهه است که در کنگره منتشر شده است، دفتر بودجه کنگره (CBO) برای اولین بار از سال 2026 برای اولین بار در سال 2026 در صدد برآورد تأثیرات بودجه ای چنین سیاستی بر آمریکایی های مسن تر بود. یک گزارش کلی که در ماه اکتبر منتشر شد.

بانک مرکزی عمان برای انجام این تحلیل جامع باید مورد تقدیر قرار گیرد. اما ما اولین کسی هستیم که اعتراف می کنیم که هنوز راه زیادی تا این تغییر وجود دارد. طبق قانون، Medicare از پرداخت هزینه برای استفاده از داروهای چاقی منع شده است - سیاستی که تبعیض آمیز است و نشان دهنده انگ زدن به چاقی است. تمرکز مشترک بر هزینه های مدیکر برای داروهای چاقی، نیاز به درمان چاقی را مانند هر بیماری مزمن دیگری منحرف می کند.

ممنوعیت پوشش داروهای چاقی توسط Medicare زمانی آغاز شد که قانون تجویز دارو، بهبود و نوسازی در سال 2003 اجرا شد - در زمانی که چاقی هنوز به عنوان یک بیماری زیبایی در نظر گرفته می شد، نه بیماری مزمن پیچیده ای که امروزه می شناسیم. این تفسیر از قانون، مردم را از دریافت درمان هایی که به طور موثری عوارض ناشی از چاقی را کاهش داده و از آن جلوگیری می کند، باز می دارد و در نتیجه نیاز به درمان های گران قیمت و بستری شدن در بیمارستان را کاهش می دهد.

با این حال، همین ماه گذشته، مرکز مدیکر و مدیکید (CMS) قانون جدیدی را پیشنهاد کرد که تفسیر را به روز می کند و شامل پوشش داروهایی که برای کاهش وزن یا مدیریت مزمن وزن برای درمان چاقی استفاده می شود، می شود. اگر این قانون نهایی شود، دسترسی به داروهای چاقی را افزایش می دهد و چاقی را مانند هر بیماری مزمن دیگری درمان می کند.

در حالی که پیشنهاد CMS یک خبر خوشایند است، هنوز مشخص نیست که در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد، زیرا دولت آینده در مورد اینکه آیا این قانون منتشر خواهد شد یا نه، حرف آخر را خواهد زد. افراد حلقه درونی ترامپ نظرات متناقضی در مورد GLP-1 دارند. ایلان ماسک اخیراً آن را تبلیغ کرده و گفته است: «هیچ چیزی به اندازه ساختن مهارکننده های GLP بسیار کم هزینه برای مردم برای بهبود سلامت، طول عمر و کیفیت زندگی آمریکایی ها انجام نمی شود.» اما گروه «آمریکا را دوباره سالم بساز»، از جمله وزیر بهداشت و خدمات انسانی بالقوه رابرت کندی جونیور، کمتر شیفته این گروه است.

بنابراین، کنگره باید به مذاکرات دو حزبی خود در مورد راه حل قانونی ادامه دهد.

گزارش CBO به ویژه به موقع است زیرا کنگره قانون درمان و کاهش چاقی (TROA) را بررسی می کند، که از حمایت دو حزبی بیش از 130 عضو کنگره در هر دو مجلس برخوردار است. این لایحه به Medicare قسمت D اجازه می دهد تا داروهای چاقی مورد تایید FDA را پوشش دهد و دسترسی ذینفعان مدیکر را به رفتار درمانی فشرده مبتنی بر شواهد (IBT) گسترش دهد، که به افراد کمک می کند عاداتی را بهبود بخشند که می تواند منجر به کاهش وزن پایدار شود. در حالی که CBO در گزارش خود بر سیاست دوم تمرکز نکرده است، درمان آنلاین ارائه شده توسط طیف گسترده ای از ارائه دهندگان، مانند متخصصان تغذیه، پزشکان متخصص، و روانشناسان بالینی، می تواند اثربخشی مراقبت را با هزینه کمتر افزایش دهد.

در حالی که می توانیم برخی از مفروضات مدل سازی مورد استفاده بانک مرکزی در کنگره را مورد مناقشه قرار دهیم، خبر «خوب» این است که پوشش داروهای چاقی هزینه های فدرال را تنها 35 میلیارد دلار طی 9 سال افزایش می دهد – بله، «فقط»، زیرا بسیار کمتر است. از آنچه برخی محققین و محققین گفته اند. بر اساس برآوردهای سیاستمداران، این کاهش قابل توجهی در مقایسه با مجموع هزینه های بخش D مدیکر 115 میلیارد دلاری تنها در سال جاری است. در مقایسه با کاهش مالیات نزدیک به 5 تریلیون دلاری که برای بحث در سال آینده قابل بحث است، کوچکتر است.

در عصر افزایش کسری بودجه، قابل درک است که برخی از قانونگذاران نگران هزینه های اضافی هستند. اما وضعیت موجود نیز یک گزینه نیست. کمیسیون مشترک اقتصادی تخمین می زند که افراد چاق سالانه بیش از 9500 دلار در هزینه های اضافی مراقبت های بهداشتی ایجاد می کنند. این رقم ممکن است تا سال 2033 به 14000 دلار برای هر نفر برسد. پیش بینی می شود هزینه های دولت برای چاقی در همین بازه زمانی از 4 تریلیون دلار فراتر رود.

دولت قبض مراقبت های بهداشتی سالمندان آمریکایی را به هر شکلی پرداخت خواهد کرد. اطمینان از دسترسی به تداوم کامل مراقبت از چاقی - از جمله داروهای چاقی تحت Medicare Part D و گسترش IBT تحت قسمت B - می تواند پس انداز طولانی مدت قابل توجه و نتایج طولانی مدت موفقی را برای افراد به همراه داشته باشد.

هر چیزی کمتر از پوشش کامل برای میلیون ها نفر از افراد مبتلا به چاقی که می توانند از داروهای ایمن و موثر چاقی بهره مند شوند، ناعادلانه است. به رسمیت شناختن چاقی به عنوان یک بیماری مزمن می تواند با ارائه مراقبت های اساسی که سزاوار آن ها است، بار روی بیماران را کاهش دهد و در عین حال سیستم مراقبت های بهداشتی را با بهبود نتایج با افزایش سن افراد تقویت می کند.

شما نمی توانید برای آن قیمت گذاری کنید.

آناند پاره، MD، MPH، مشاور ارشد پزشکی در مرکز سیاست دو حزبی است. ویلیام اچ. دیتز، MD، PhD، استاد ورزش و علوم تغذیه در دانشکده بهداشت عمومی موسسه میلکن، دانشگاه جورج واشنگتن، و مدیر اتحادیه چاقی STOP است. جوزف نادگلوفسکی رئیس و مدیر عامل اتحادیه چاقی است.

افشاگری: اتحادیه STOP Obesity Alliance و Obesity Action Coalition از شرکت هایی که داروهای GLP-1 تولید می کنند، حمایت مالی می کنند. نظرات بیان شده در این مقاله صرفاً مربوط به نویسندگان است و لزوماً وابستگی سازمانی آنها را منعکس نمی کند.